zacmienia :: Bajdy Najdy czyli młot na paranaukę

Pełnia, nów i zaćmienia

Mariusz Najda nakazuje w swoim modelu podążać Księżycowi "po powierzchni" stożka fali elektromagnetycznej wychodzącej ze Słońca. Gdyby to była prawda, wówczas każdej pełni Księżyca powinno towarzyszyć zaćmienie księżyca, zaś z każdym nowiem powinno pojawiać się zaćmienie Słońca.
Z doświadczenia jednak wiemy, że tak nie jest, gdyż nachylenie orbity księżyca względem płaszczyzny ekliptyki wynosi ok. 5^o. Zaćmienia pojawiają się jedynie wtedy, kiedy podczas pełni lub nowiu księżyc znajdzie się w tzw. punkcie węzłowym swojej orbity, tzn. w punkcie, w którym orbita Księżyca przcina płaszczyzna orbity Ziemi.

Z powyższego rysunku wynika również, że pełnia pojawia się, gdy Księżyc jest najbardziej oddalony od Ziemi, a zatem wszystkie pełnie powinny zachodzić na małej tarczy Księżyca.
Z doświadczenia wiemy, że tak nie jest - gdyż rozmiary kątowe Księżyca w pełni wahają się od: 29,4 do 33,5 minut kątowych. Stosunkowo niedawno, czyli 23. czerwca 2013 r. byliśmy świadkami tzw. superpełni, czyli pełnia przypadała w momencie, gdy księżyc znakdował się najbliżej Ziemi czyli w perygeum. Miał wtedy rozmiar niemal maksymalny - 33,4 minuty kątowej.
Wróćmy jednak do zaćmień Księżyca i przytoczmy fragment cytatu Mariusza Najdy:
Występują one [Zaćmienia] tylko na małym Księżycu, czyli wtedy, gdy jest on od Ziemi najbardziej oddalony. Sprawdźmy czy tak jest w rzeczywistości:
Pozwoliłem sobie spisać rozmiary tarczy księżycowej podczas zachodzenia tego zjawiska.

data	rozmiar tarczy - uwagi
4.05.2004	33’10’’ (bardzo duża tarcza)
28.10.2004	30’44’’ (mała)
3.03.2007	30’2’’ (bardzo mała)
28.08.2007	31’59’’ (duża)
21.02.2008	31’20’’ (średnia)
21.12.2010	31’38’’ (średnia)
15.06.2011	31’58’’ (duża)
10.12.2011	30’2’’ (bardzo mała)

Jak widać rozmiary tarczy podczas zaćmienia mogą być rozmaite, od bardzo małych do bardzo. Jest to kolejny przykład fałszywości hipotez Mariusza Najdy.

Analogicznie, zgodnie z powyższym rysunkiem, nów powinien występować wtedy, gdy Księżyc jest najbliżej Ziemi. Wówczas powinniśmy mieć do czynienia jedynie z zaćmieniami częściowymi lub całkowitymi.
Temczasem zgodnie z Modelem Kopernika pojawiają się również tzw. zaćmienia obrączkowe. Dzieje się to wtedy, gdy tarcza Księżyca jest zbyt mała, żeby zasłonić tarczę słoneczną. Wg powyższego rysunku zaćmienie obrączkowe nie ma prawa wystąpić w tym modelu.

Powrót